Konstrukcja wyrzutni oparta jest o stalową rurę o średnicy 40mm, długości 953mm i wadze 7kg. Środkowa część jest pokryta drewnem by uchronić użytkownika przed ciepłem, a tylna rozszerza się ku końcowi, co redukuje odrzut i osłania przed podmuchem. Celowanie zwykle optyczne z wykorzystaniem mechanicznych przyrządów celowniczych.

Pocisk jest większy niż granat ręczny, ma średnicę od 70 do 85 mm i waży od 2.5 do 4.5 kg. W początkowej fazie lotu jest napędzany przez proch strzelniczy wytwarzający gęsty, szaro-niebieski dym. Lot jest stabilizowany przez zestaw lotek rozkładanych w locie. Silnik rakietowy odpala się po 10m lotu i rozpędza pocisk do prędkości 295m/s. Granat może lecieć do 1100m.

W przypadku tej broni sprawdza się zasada: im bliżej tym lepiej. Trudno trafić w cel z odległości większej od 300m. Podczas radzieckiej inwazji na Afganistan, Mudżahedini zazwyczaj używali go z odległości mniejszej niż 80m.

RPG-7 może strzelać różnymi głowicami przeciwczołgowymi (HEAT, PG-) i przeciw sile żywej (HE, OG-). Pociski mogą przebijać od 30 do 60 cm jednorodnej stali. Pociski kumulacyjne w układzie tandem (PG-7BR i VR) mogą przebijać pancerz reaktywny jednym strzałem.